|
|
I loveee Aziatische hapjes. Loempia’s, samosa’s en alle soorten dim-sum. Je kunt me ervoor wakker maken. En dat zegt iets, want ik houd enorm van slapen. Één van mijn favoriete Aziatische hapjes is pangsit goreng. Pangsit goreng is een gefrituurd deegballetje dat gevuld is met vlees, vis of groente. Pangsit betekent deegballetje in het Indonesisch en goreng betekent gebakken. Gebakken, of in dit geval gefrituurd, deegballetje dus. Ze hebben vast niet lang hoeven nadenken over die naam. Who cares. Het is lekker en daar gaat het om. De eerste keer dat ik pangsit at was bij de honk- en softbalvereniging waar ik speel. Daar wordt naast de gebruikelijke bitterballen, frikadellen en patat ook pangsit verkocht. De pangsit wordt elke week gemaakt door één van de oudere leden en is vaak in een mum van tijd uitverkocht. Heerlijk zijn ze. Dat moest ik thuis natuurlijk ook een keer proberen. Ik heb mijn pangsit goreng gevuld met een mengsel van kipgehakt en fijngehakte gamba’s. Dat leek me een lekkere combinatie. Helemaal met fijngehakte lente-ui en sesamolie. Lekker fris. En lekker was het zeker. Binnen een kwartier was het bordje leeg en ging er een nieuw lading in de pan. Je bent gewaarschuwd, want dit is verslavend lekker!
Lees verder
Vandaag staat er weer een lekkere quiche voor jullie klaar. Dit keer is het er één met mijn favoriete groente: de groene asperge. In combinatie met gerookte zalm vind ik de groene asperge het lekkerst. Jullie hebben de combi waarschijnlijk ook al vaker voorbij zien komen. Zelf eet ik hem regelmatig. In een salade, op een broodje en deze keer stopte ik ze samen in een quiche. Een groot voordeel van de groene asperge is dat je de groente niet hoeft te schillen. Kwestie van het onderkantje eraf snijden en in de quichevulling leggen. Het fijne van deze quiche met gerookte zalm en groene asperges vind ik dat hij na 10 á 15 minuten (ligt eraan hoe snel je aan het koken bent) in de oven kan. Fijn na een lange lange dag werken. En de restjes? Die smikkel je de volgende dag lekker op als lunch.
Zo. Het laatste hoofdgerecht van deze kerstperiode. Wél een heel lekker hoofdgerecht. Het afgelopen jaar kreeg ik regelmatig in restaurants een stukje zeebaarsfilet op mijn bord. Met een knapperig huidje. Zó lekker. Deze zeebaarsfilet met pompoenpuree en witte wijnsaus is een gerecht waar je indruk mee maakt. En dat terwijl het helemaal niet zo moeilijk is om klaar te maken. Het enige waar je even op moet letten is de kwaliteit van de vis. De vis moet namelijk wel vers zijn. Ik haal mijn vis meestal op de markt. Daar hebben ze een kraam vol met hele vissen liggen die ze met alle liefde voor je fileren. Daarna hoef je hem alleen nog maar te bakken. Fluitje van een cent. Beetje stoer kijken bij het opdienen en de oeh’s en ah’s vliegen je om de oren. Ik ben benieuwd wat jullie gaan maken met de feestdagen. Laten jullie het even weten? Vind ik leuk!
Ik moet eerlijk bekennen dat ik nooit echt een zalm-eter ben geweest. Of eigenlijk ben ik nooit een gebakken of gegrilde zalm-eter geweest. Rauwe en gerookte zalm vind ik namelijk wel heel lekker. Waarom? Geen idee. Alhoewel. Toen ik in mijn studententijd in een gedeeld appartement woonde at één van mijn huisgenoten wekelijks kant-en-klare zalmpakketjes uit de diepvries. Ze maakte de pakketjes klaar in de magnetron en at ze daarna op in combinatie met een flinke klodder knoflooksaus. Een culinair hoogstandje. Said no-one ever! De eerste avond dat we met zijn allen aten stonden de pakketjes op het menu. Nou dat heb ik geweten. Er lag kurkdroge vis van slechte kwaliteit in een klef deeglaagje op mijn bord. De geur alleen al zorgde ervoor dat ik mijn eetlust verloor. Dat was de laatste keer dat ik gebakken zalm at. Zonde, want je kunt het zo lekker klaarmaken. Om mezelf zalmtechnisch weer een beetje te her-opvoeden ben ik aan het experimenteren geslagen. En dat was niet zonder resultaat. Ik begin nog steeds niet te watertanden bij een stukje zalm, maar het wordt wel beter. Ik blijf uitproberen tot ik de charme van een mooi stuk zalm heb ontdekt. De mister is daarentegen dol op zalm en proeft graag mee. Deze zalmpakketjes met spinazie en feta vielen ontzettend goed in de smaak. En stiekem vond ik ze zelf ook best lekker. Missie geslaagd dus. De zalmpakketjes met spinazie en feta zijn makkelijk om te maken en bevatten minder dan 10 ingrediënten . Iedereen kan dit. En bíjna iedereen vind dit lekker. Zelfs als je eigenlijk geen zalm-eter bent ;). 
De afgelopen weken postte ik regelmatig recepten met gerookte zalm. Daar zit geen speciale gedachte achter ofzo. Ik ben er momenteel gewoon fan van. Ken je dat? Dat je continue gerechten rondom 1 product blijft bedenken. Dat heb ik nu dus met gerookte zalm. Daarnaast blijf ik ook nog steeds in de voorgerechtenmood. I know, dat zijn er al best veel dit jaar, maar ik beloof dat er volgende week een paar kneitergoede hoofdgerechten en desserts online komen. Vandaag post ik een ontzettend makkelijk en heel erg lekker voorgerecht. Het enige waar je even op moet letten is dat je gerookte zalm gebruikt van goede kwaliteit. Die kun je kopen bij de visboer en steeds vaker ook gewoon bij de supermarkt. Ik koop mijn gerookte zalm vaak bij de Aldi. Die is hartstikke lekker en helemaal niet zo duur. Deze zalmcarpaccio met honing-dillesaus valt en staat met de smaak van de gerookte zalm. Ik houd zelf van zalm met een diepe rooksmaak. Lekker met een glaasje Chardonnay met lekker veel hout. Die doet het extra goed in combinatie met gerookte zalm. Zo wordt dit, eigenlijk best simpele, gerecht helemaal een feestje. En dat is precies de bedoeling. Het heet niet voor niks de FEESTdagen!