|
|
Dat ik van stoofpotjes houd, hoef ik jullie inmiddels niet meer uit te leggen denk ik. Zodra de herfst is begonnen staat er bijna wekelijks een gezellig stoofpannetje te pruttelen op mijn fornuis. Boeuf Bourguignon, Limburgs zuurvlees, Osso Bucco, shortribs; you name it… Ik hou ervan! Zelfs Sophie begint er inmiddels van te houden. Maar die houdt eigenlijk van alles wat eetbaar is, dus dat is niet echt een verrassing. Dit keer deel ik het recept voor mijn heerlijke goedgevulde Hongaarse goulash met jullie. Hartverwarmend en lekker stevig. Fijn als het buiten koud en nat is. Of als het buiten stormt. Het is dan zo fijn als je weet dat je al een pan met eten klaar hebt staan als je onderweg naar huis bent. Wij eten de goulash meestal met brood of witte rijst, maar je kunt hem ook serveren met pasta. Ga je hem uitproberen? Doen hoor!
In het weekend hebben we meestal 3 opties voor het avondeten. Hapjes, uit eten gaan of comfortfood. Wat we ook van plan zijn we komen elke week op één van die 3 uit. Vandaag koos ik voor de laatste optie. Een beetje om te vieren dat het weekend is, maar vooral omdat ik vind dat we na een week werken wel wat lekkers hebben verdiend. Dit keer (lees vorige week) maakte ik roti met kerriekip en kousenband. Eigenlijk mag je mijn recept geen roti noemen. De roti plaat heb ik namelijk niet zelf gemaakt. Bij de toko kunnen ze die 100 keer beter maken dan ik en soms moet je dat gewoon accepteren. De vulling van de roti maak ik natuurlijk wel altijd zelf. De eerste keer dat ik roti met kerriekip en kousenband maakte was hij echt niet te eten. Veel te pittig, maar tegelijkertijd ook een beetje flauw. Na veel proberen, enkeltjes prullenbak en opnieuw beginnen kwam ik uit op dit recept. Dit is hoe ik mijn roti lekker vind. Roti komt oorspronkelijk uit India en is door de Hindoestanen meegenomen naar Suriname. Het belangrijkste ingrediënt in deze roti met kerriekip is de massala. Massala is een Surinaamse kerrie die je bij de toko kunt kopen. De kerrie zit in een geel met rode zak waar met grote letters “Hindoestaanse massala” op staat. Mocht je de massala niet kunnen vinden in de toko kun je het altijd even vragen. Ik ben nog nooit onvriendelijk geholpen of uitgelachen door iemand in een toko. Verwar de Surinaamse kerrie niet met garam masala of gewone kerrie, want dat smaakt echt heel anders. Roti met kerriekip en kousenband is niet moeilijk om te maken, maar je moet er wel even de tijd voor nemen. Het heeft eigenlijk vooral liefde nodig. Liefde voor koken en liefde voor eten. Gelukkig heb ik daar meer dan genoeg van!
Nu we continue binnen moeten zitten heb ik eindelijk tijd om bezig te zijn met de kookprojectjes die nog op de lijst stonden. Deze zelfgemaakte rendang met rijst is daar een voorbeeld van. En dat terwijl het, afgezien van de kooktijd, eigenlijk helemaal niet zo lang duurt om te maken. Sterker nog… Na 10 minuten hoef je alleen nog maar te wachten tot het klaar is. Fluitje van een cent dus! Als ik dat eerder had geweten… Ondertussen schonk ik een lekker glaasje wijn in en genoot ik van de heerlijke geur die uit de pan kwam. Serveer met een (Indisch) groentegerecht (
In één keer was de zomer afgelopen en werd het volop herfst. Het kwam uit het niets! En mijn hemel… Wat een regen is er de afgelopen twee weken gevallen. Nier normaal. Stiekem houd ik wel van de herfst. Lekker onder een dekentje op de bank, glas rode wijn erbij en de regen die tegen de ruiten tikt. Op de achtergrond een gezellig pruttelend pannetje stoofvlees die een heerlijke geur verspreid in huis. Klinkt dat niet fijn? Zo zag het er hier afgelopen weekend uit. En weet je, ik was intens gelukkig. De herfst is écht mijn seizoen. In dat pruttelende pannetje zat dit Italiaanse stoofvlees. Heerlijk was het! We aten de helft van de pasta met Italiaans stoofvlees op en de andere helft zit in de vriezer voor als we een keer geen tijd hebben om te koken. Glaasje rode wijn erbij en je hebt een koningsmaal. Staat er komend weekend een pannetje stoofvlees bij jou te pruttelen?
Ohh guys, deze babi ketjap met rijst was niet normaal lekker! Het is dat ik nog een restje in de vriezer heb, anders had ik hem dit weekend weer gemaakt. En dat zegt wat, want ik kook niet vaak hetzelfde. Misschien smaakte hij wel extra goed omdat we als een verzopen kat thuis kwamen. Mijn god, wat was het slecht weer gistermiddag. Gelukkig ging het na een warme douche en een bord met dampend eten voor ons neus al een stuk beter. Glaasje wijn erbij, die hadden we tenslotte wel verdiend. De babi ketjap is niet iets wat je moet maken als je een dag werken achter de rug hebt. Tenzij je pas om 22:00 wilt eten. Ga dan vooral je gang. Het duurt namelijk wel even voordat je de babi ketjap gemaakt hebt. Maar als je bijvoorbeeld in 1 keer een grote hoeveelheid maakt en vervolgens per portie in de vriezer legt, dan heb je altijd iets lekkers in de vriezer liggen. Voor als je op een dag verzopen in de regen thuiskomt bijvoorbeeld. Ik was er vandaag in ieder geval erg blij mee!
Al jáááren schrijf ik dat ik niet van de Hollansche pot hou. “Gekookte aardappels komen er hier niet in” zei ik altijd resoluut. Tot Sophie afgelopen maand met de pot mee begon te eten. Zij vindt aardappels namelijk héérlijk. En omdat ik het belangrijk vind dat we eten wat iedereen lekker vindt, gaat er opeens wekelijks een zak aardappels doorheen. Er staat nu regelmatig stamppot met boerenkool, broccoli of bloemkool op het menu. En nu dus een stamppot met rode kool en hachee. Wel op mijn manier natuurlijk. Van de aardappels maak ik altijd een puree op basis van crème fraîche. Lekker fris. Soms voeg ik er mosterd aan toe. Soms spekjes. En soms helemaal niks. Maar hij is wél altijd smeuïg. Zelfs Douwe nam er een paar happen van. Noú dan heb je iets bereikt hoor! Staat de hachee met rode kool en appelmoes binnenkort bij jou op tafel?