|
|
Wat een ochtend zeg! Ik heb nog steeds vakantie, maar het lukt me steeds niet om uit te slapen. Iedere keer komt er iets tussen. Zo stond vanmorgen eerst de pakketjesman om 8 uur voor de deur (voor de buren, ik was al bijna blij). Vervolgens werd ik om 9 uur door de schoonmaakster uit bed gebeld. Degene voor mij had de sleutel niet voor haar achtgelaten dus wilde ze ons naar de ochtend verplaatsen. Als het niet uitkwam kon ze volgende week wel terugkomen. Ik wilde wel graag een schoon huis (ik heb namelijk een ontzettende hekel aan schoonmaken) dus liet ik haar vroeger komen. Ze zou er over 20 minuten zijn. 1, 2, 3….. PANIEK! Ik lag namelijk nog steeds in bed en ons huis zag eruit als een ontploft dennenbos. We hadden gisteravond de kerstboom in stukken gezaagd en afgevoerd. De naaldjes zou ik de volgende ochtend wel opruimen zei ik nog. Dat moest nu dus in 10 minuten. Uiteindelijk is het gelukt en zit ik nu in een eetcafé dit stukje te typen. Met een vet lekkere salade en, oké omdat ik het verdient heb, een glaasje Pinot Noir. De positieve kant van dit verhaal. Om 4 uur is mijn huis brandschoon en heb ik de rest van de middag tijd om hapjes voor vanavond te maken. Bijvoorbeeld deze Griekse gehaktballetjes. Vrijdag is en blijft tenslotte hapjesdag. Stiekem maakte ik de Griekse gehaktballen vorige week al als hapje op oudjaarsavond. Superlekker met tzatziki of in combinatie met tomatenrijst als avondmaaltijd. En nu ga ik aanvallen op mijn lunch. Die heb ik namelijk wel verdiend dacht ik zo!
Bij oud en nieuw horen chickenwings. Teminste.. in huize Schmaal vroeger. Eigenlijk aten we bij elke feestdag kippenpootjes, -kluifjes of -vleugels. En nog steeds zet ik tijdens feestjes vaak een schaal met kip op tafel. En een berg servetjes, want zonder vieze handen kom je er meestal niet vanaf. Zeker niet bij deze variant. Deze sweet teriyaki hot wings hebben een Aziatische tintje. Door de sriracha worden de wings lekker pittig. Sriracha is een Thaise chilisaus. Je kunt de saus kopen bij de toko, maar ik ben hem ook al een paar keer in de supermarkt tegengekomen. Het fijne van deze chickenwings is dat je er eigenlijk vrij weinig voor hoeft te doen. Marinade maken, kip erbij, de koelkast in, de oven in en klaar. Het resultaat? Supersappige chickenwings met ontzettend veel smaak. Daar kun je toch alleen maar blij van worden 🙂
Hallelujah! Sinds gister is ein-de-lijk mijn oven gemaakt. Ik kon de ovenmeneer wel zoenen! Wat bleek.. het display was kapot dus de knoppen werkten niet. Stom! Gelukkig had de monteur een nieuw display bij zich (het schijnt vaker te gebeuren) en kreeg hij in 10 minuten weer leven in de oven. Hoera! Toen de oven het 2,5 week geleden begaf voelde ik me wel even zielig. Met allerlei cakes, quiches en een tulband op de planning kon ik opeens niks meer. Over op plan B. Planning omgooien en improviseren. Dat was in het begin wel even lastig. Want toen hij er niet meer was besefte ik pas hoe vaak ik mijn oven gebruik. Geen vlees of vis uit de oven, geroosterde aardappeltjes of afbakbroodjes. Maar (kerst)ontbijten met toast met zalm, roomkaas en avocado (zeker geen straf) en op kerstavond dineren met kleine hapjes. Uiteindelijk viel het dus allemaal mee. En kerstavond was uiteindelijk hartstikke gezellig. Lekker borrelen met een tafel vol met hapjes. Één van die hapjes was deze biefstuktapenade. De smaak van carpaccio, maar dan in een tapenade. Lekker op een stokbroodje of toastje. 
Dit is serieus de lekkerste dipsaus die ik ooit gegeten heb. Ik kreeg het recept ooit van een vriendin met de opdracht dat ik hem een keer uit moest proberen. Ik vond het maar een raar recept. Koude kidneybonen met tomaat en avocado? Dat is geen combinatie waar je me wakker voor kunt maken. Een beetje sceptisch ging ik aan de slag. Nou daar ben ik van terug gekomen. Mijn vriendin had gelijk. Wat een heerlijkheid! Toen ik de schaal op tafel zette was hij in no-time leeggegeten. Wil je de show stelen tijdens oud en nieuw? Met deze Mexicaanse nacho dip gaat dat je geheid lukken. Wel zorgen dat je genoeg meeneemt. Ik garandeer je namelijk dat hij schoon op gaat!
Joehoee! Ik ben jarig vandaag. En omdat ik jarig ben post ik vandaag mijn lievelingshapje. Als het winter wordt, en dan vooral rond de kerstdagen, moet ik een keer eendenrillettes gemaakt hebben. Ik ben sowieso gek op eend. Er ligt hier regelmatig een eendenborst in de pan en voor een pannenkoekje met pekingeend en hoisinsaus kun je me wakker maken. De eerste keer dat ik eendenrillettes proefde was in Wenen. We hadden de hele dag door de stad geslenterd. Het sneeuwde en het was 10 graden onder nul. Moe en hongerig liepen we een restaurant binnen. We bestelden een hapjesplank en een fles rode wijn. Op de hapjesplank stond ook een pot eendenrillettes met rode uienchutney. Nou die pot was heel snel leeg kan ik jullie vertellen. Heerlijk vond ik het. Wenen heeft voor mij iets magisch. Ik heb daar mijn mooiste stedentrip ooit gehad. Misschien omdat het de eerste keer met Douwe was. Misschien omdat we met oud en nieuw om 12 uur stonden te walsen in de sneeuw. Ik weet het niet. Maar alles was daar even fantastisch. Het eten, de mensen, de cultuur en zelfs de kou vond ik daar leuk. Ik wil heel graag een keer terug, maar ik ben bang dat ik de magie dan verbreek. Één ding weet ik zeker. Als ik terug ga, eten we bij die 3 hacken en bestel ik de hapjesplank. Met eendenrilletes met rode uienchutney. 
Zo. Dat was me een weekje wel. Hopi-turbo-mega-drukte, zo kan ik het wel noemen. Maar, mijn onderzoek en portfolio zijn klaar om in te leveren, de cadeautjes zijn allemaal binnen, mijn surprise is af en de gedichten zijn geschreven. Ik moet morgen alleen nog koken voor onze gasten. Jullie begrijpen wel dat ik dat niet zo erg vindt. Momenteel staan er 2 pannen met draadjesvlees op het fornuis en liggen er eendenbouten in ganzenvet in de oven. Alles onder controle en tijd om even uit te puffen. Tijd voor een nieuwe blog dus. Vorige week maakte ik bitterballen met draadjesvlees. Ik had een ovenschotel met rode kool gemaakt en had nog draadjesvlees over. Omdat ik momenteel helemaal in de bitterballen en kroketten fase zit (hallo tom ka kai-, truffel-, saté- en geitenkaasbitterbal) besloot ik het draadjesvlees in een bitterbal te verwerken. Ik had geen beter idee kunnen hebben. Wat een heerlijkheid was dat! Volgens Douwe het lekkerste hapje dat hij de afgelopen tijd heeft gegeten. En dat zegt iets, want Douwe weet wel wat lekker eten is. Doordat ik panko gebruikte in plaats van paneermeel worden de bitterballen extra crunchy. Een aanrader voor tijdens feestjes, borrelavondjes of gewoon voor jezelf. Hier ga je zeker vrienden mee maken!